-
1 wind
I 1. [wɪnd] ninto/against the wind — pod wiatr
2. vtto get wind of sth ( fig) — zwietrzyć ( perf) coś
pozbawiać (pozbawić perf) tchuII 1. [waɪnd] pt, pp wound, vtthread, rope nawijać (nawinąć perf); bandage zawijać (zawinąć perf); clock, toy nakręcać (nakręcić perf)2. viPhrasal Verbs:- wind up* * *I 1. [wind] noun1) ((an) outdoor current of air: The wind is strong today; There wasn't much wind yesterday; Cold winds blow across the desert.) wiatr2) (breath: Climbing these stairs takes all the wind out of me.) dech3) (air or gas in the stomach or intestines: His stomach pains were due to wind.) wiatry, wzdęcie2. verb(to cause to be out of breath: The heavy blow winded him.) pozbawić tchu3. adjective((of a musical instrument) operated or played using air pressure, especially a person's breath.) dęty- windy- windiness
- windfall
- windmill
- windpipe
- windsurf
- windsurfer
- windsurfing
- windscreen
- windsock
- windsurf
- windsurfer
- windsurfing
- windswept
- get the wind up
- get wind of
- get one's second wind
- in the wind
- like the wind II past tense, past participle - wound; verb1) (to wrap round in coils: He wound the rope around his waist and began to climb.) owinąć2) (to make into a ball or coil: to wind wool.) zwijać3) ((of a road etc) to twist and turn: The road winds up the mountain.) wić się4) (to tighten the spring of (a clock, watch etc) by turning a knob, handle etc: I forgot to wind my watch.) nakręcić•- winder- winding
- wind up
- be/get wound up
См. также в других словарях:
wiatry — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. wiatryrów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} gazy wytwarzane w jelitach wskutek złego trawienia, wydalane przez odbyt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Puszczać wiatry. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiatry — Puszczać wiatry zob. puścić 1 … Słownik frazeologiczny
puszczać — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego
smrodzić — ndk VIa, smrodzićdzę, smrodzićdzisz, smrodź, smrodzićdził 1. pot. «napełniać smrodem, wydawać smród» Fabryka, gazownia smrodzi. Smrodzili papierosami. 2. posp. «puszczać wiatry» … Słownik języka polskiego
puścić — 1. pot. Puszczać gazy, euf. wiatry, posp. bąki, puścić bąka «wydalać, wydalić, wydzielać, wydzielić gazy fizjologiczne przez odbyt»: (...) wszyscy udawali, że śpią, chrapali, puszczali bąki, przewracali się z chrzęstem sienników. W. Kowalewski,… … Słownik frazeologiczny
bąk — m III, DB. a, N. bąkkiem; lm M. i 1. pot. «trzmiel lub inny owad wydający w locie charakterystyczne buczenie» Bąki buczą grubym basem, zbierają pyłki z kwiatów. ◊ Opić się czymś jak bąk «napić się czegoś w dużej ilości» ◊ Zbijać bąki «spędzać… … Słownik języka polskiego
gaz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. gazzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} substancja niemająca określonego kształtu ani objętości, mogąca w pewnej temperaturze przejść w stan ciekły; jeden z trzech stanów … Langenscheidt Polski wyjaśnień